Oorlog in Oekraïne
Met afgrijzen hebben we de laatste dagen het nieuws gevolgd over de inval van Oekraïne door Rusland. We keuren deze afschuwlijke oorlogsdaad ten zeerste af. De Oekraïners zijn,net als de Russen onze broeders en zussen.
In 1942, kort na de aanval op Pearl Harbour schreef Dorothy Day een artikel dat begon met een citaat van St Clemens Paus van 88-97 na Christus):
“Waarom verscheuren en verdelen wij dan de ledematen van Christus en scheiden ons af van het eigen Lichaam, en drijven de dwaasheid zo ver, dat wij vergeten elkanders leden te zijn?”
Als Catholic Workers, Christenen en bovenal broeders en zussen keuren we niet alleen het geweld van het Russische leger af maar ook het geweld dat de president van Oekraïne van zijn landgenoten vraagt en het geweld van de NAVO en ons eigen land dat wapens naar Oost-Europa stuurt. Geweld met geweld bestrijden is waanzin, liefde is de enige oplossing. We noemen onszelf pacifisten.
Dat betekent niet dat we niets doen. Wanneer een vluchteling uit Oekraïne of Rusland (bijvoorbeeld een dienstweigeraar) bij ons aanklopt zullen we die proberen te helpen. We proberen waar kan geweldloze vredesinitiatieven in beide landen en in ons eigen land ondersteunen en gaan door met acties tegen kernwapens en wapenhandel.
Het betekent ook niet dat we geen begrip hebben voor de Oekraïners die zichzelf willen verdedigen. We zijn immers zelf ook niet onschuldig als het gaat om agressieve gedachten of daden wanneer iemand onze grenzen overgaat.
Luister naar vader Zossima, in de broeders Karamazov:
“Heb elkaar lief, Vaders,” zei hij, zijn monniken toesprekend. “Heb Gods volk lief. Omdat wij hier gekomen zijn en ons binnen deze muren hebben opgesloten, zijn wij niet heiliger dan zij die buiten zijn, maar integendeel, door hier te komen, heeft ieder van ons aan zichzelf bekend dat hij slechter is dan anderen, dan alle mensen op aarde. En hoe langer de monnik in zijn afzondering leeft, hoe scherper hij dat moet erkennen. Anders zou hij geen reden hebben om hier te komen.”
“Wanneer hij beseft dat hij niet alleen slechter is dan anderen, maar dat hij verantwoordelijk is tegenover alle mensen voor alles en iedereen, voor alle menselijke zonden, nationale en individuele, pas dan is het doel van onze afzondering bereikt. Want weet, geliefden, dat ieder van ons ongetwijfeld verantwoordelijk is voor alle mensen en alles op aarde, niet alleen door de algemene zondigheid van de schepping, maar ieder persoonlijk voor de hele mensheid en ieder afzonderlijk mens. Want monniken zijn niet een speciaal soort mensen, maar slechts wat alle mensen zouden moeten zijn. Alleen door die kennis wordt ons hart zacht van oneindige, universele, onuitputtelijke liefde. Dan zal ieder van jullie de macht hebben om de hele wereld voor zich te winnen door liefde en om de zonden van de wereld weg te wassen met jullie tranen. . Waakt over uw hart en belijdt onophoudelijk uw zonden aan uzelf. Haat niet de atheïsten, de leraren van het kwaad, de materialisten, en ik bedoel niet alleen de goeden – want er zijn vele goeden onder hen, vooral in onze dagen – haat ook niet de goddelozen. Gedenk hen in uw gebeden aldus: Red, o Heer, allen die niemand hebben om voor hen te bidden, red ook allen die niet willen bidden. En voeg er aan toe: het is niet uit trots dat ik dit gebed doe, Heer, want ik ben lager dan alle mensen… .”
Tenslotte betekent pacifist zijn ook niet dat het moorden zal stoppen. Dat is een pijnlijke constatering. Dorothy Day schreef:
“Misschien worden we sentimenteel genoemd omdat we over liefde spreken. We zeggen dat we van onze president houden, van ons land. We zeggen dat we ook van onze vijanden houden. “De hel,” zei Bernanos, “is niet meer lief te hebben.”
“Geen grotere liefde heeft een mens dan deze,” zei Christus, “dat hij zijn leven geeft voor zijn vriend.”
“Liefde is de maatstaf waarmee wij beoordeeld zullen worden,” zei Johannes van het Kruis.
“Liefde is de vervulling van de wet,” zei Johannes, de geliefde discipel.”
Het hele artikel van Dorothy Day :
https://www.catholicworker.org/dorothyday/articles/390.html
Meer artikelen van Dorothy day over oorlog en vrede:
https://www.catholicworker.org/dorothyday/themes/war-and-peace.html
A Russian soldier surrendered. Ukrainians gave him tea, food, and let him call his mother on video.