Het Jeannette Noëlhuis is onderdeel van de Catholic Worker-beweging, opgericht in de jaren ’30 van de vorige eeuw in New York. Journalist Dorothy Day en filosoof Peter Maurin hadden het plan opgevat een krant te beginnen om zo hun idealen wereldkundig te maken. De naam van de krant: The Catholic Worker. Gestoeld op de waarden van de katholieke sociale leer en met een anarchistische inslag, werd ze voor een stuiver per exemplaar verkocht. Een dakloze man kreeg er een in handen en las tot zijn grote vreugde iets over huizen van gastvrijheid. Hij klopte aan bij het “hoofdkantoor”, waar de twee redactieleden enigszins in verlegenheid werden gebracht. Een paar typemachines werden aan de kant geschoven, en het eerste Catholic Worker-huis was een feit. Het woord werd vlees, en een krantje groeide uit tot een beweging.
Inmiddels zijn er wereldwijd meer dan 130 Catholic Worker-huizen and still counting. De beweging heeft geen hoofdkantoor en wie zich door haar idealen aangesproken voelt, is welkom zich aan te sluiten. Dit is ook de reden dat het precieze aantal Catholic Workers altijd onbekend zal blijven. Ze wonen in huizen van gastvrijheid, maar organiseren zich net zo goed in activistengroepen, bij moestuinen of in cafés. Ook verblijft er altijd een aantal in gevangenissen, waar zij de straf uitzitten voor hun geweldloze acties van burgerlijke ongehoorzaamheid. Ondanks wat de naam doet vermoeden, heeft de Catholic Worker nooit een officiële benoeming ontvangen van de Rooms-Katholieke Kerk, en heeft ze tot op de dag van vandaag veel niet-katholieke aanhang. De geloofwaardigheid van de beweging heeft altijd gelegen in het concreet handen en voeten geven aan de weg van Jezus. Toch lijkt de waardering voor de Catholic Worker vanuit Rome toe te nemen, en heeft paus Franciscus aangegeven een groot bewonderaar te zijn van Dorothy Day. Een heiligverklaring van Dorothy Day zit vermoedelijk in de pijplijn.
Catholic Workers?! They’re not Catholic, and they don’t work.
– Stanley Vishnewski